Zingen is wezenlijk voor ons mensen. Het is dus belangrijk dat we de beeldbuizen loslaten om onze stem aan andere levende wezens te laten horen. Via onze unieke stem, ons oer-zelf, verbinden we ons met hart en ziel. Zingen brengt je ook direct in het 'nu', los van wat je dagelijks zoal bezighoudt m.b.t. de toekomst of het verleden. Zingen is daardoor heel belangrijk voor onze gezondheid en welbevinden, maar ook voor onze toekomst als menselijk ras.

Samen zingen verandert je hersenen. Tania de Jong, de in Arnhem geboren Australische initiator van de WITH ONE VOICE koren in Australië, geeft een lezing in Melbourne...

♪♫ I'm singing in the rain. ♪♫ A glorious feeling. ♪♫ I'm happy again. ♪♫

Er was eens een tijd waarin we zongen. We zongen rond een kampvuur, in de kerk en op school. We zongen over ons leven en over onze dromen met elkaar. We zongen alleen en we zongen samen. Tegenwoordig zingt lang niet iedereen. We denken dat we niet kunnen zingen, omdat iemand ons ooit tot stilte heeft gemaand, of omdat we ons meten met de sterren die we idealiseren.
Vijfentachtig procent van de mensen heeft te horen gekregen dat ie niet kan zingen van hun ouders, leraren, kinderen, partner of wie dan ook.
Toen Tania 14 jaar was wilde ze zo graag zanglessen nemen. Haar beste vriendin begon met zangles. Tania ging op een avond bij haar langs en vroeg of ze haar een lied wilde leren. Ze zongen het lied een paar keer samen. Toen zei de vriendin: "Nu speel ik het op de piano en jij zingt het in nu alleen". Dus zij speelde en Tania zong. Daarna zei de vriendin: "Tania, ik denk niet dat jij ooit zangles hoeft te nemen. Je bent niet goed genoeg". Ze was toen 14 jaar en geloofde de vriendin, zoals waarschijnlijk zovele anderen het ook geloofden toen ze iets dergelijks te horen kregen.
Het volgende jaar deed Tania op de achtergrond in een school musical mee. Tien jaar daarna deed ze auditie voor Oklahoma. Tot haar verbazing kreeg ze de hoofdrol en die vriendin kwam niet eens in het koor. Sindsdien was zingen haar lust en haar leven. Zingen inspireerde haar.

We moesten stil zijn, mochten niet zingen. Dat heeft ons helemaal geen goed gedaan. Er ligt een taboe op spreken of zingen in het openbaar. We denken dat mensen ons zullen veroordelen, of ons belachelijk zullen maken. Toch is ons allemaal een stem gegeven, om ons te laten horen en onszelf te uiten. Daarom... wees niet langer stil en laat je stem horen!

Iedereen kan zingen in een groep en niemand luistert speciaal naar jou als je in een groep zingt. Om dat te laten zien... Deel een groep in drieën. Eerst zing je de grondtoon (do, bes) op 'ah' zodat het rechter deel je nazingt. Dan zing je voor het midden deel de terts (mi, d') op 'ah' voor, en doen zij je na. Daarna zing je voor het rechter deel de kwint (so, f') op 'ah' voor en doen zij je na. Vraag de groep dan eens diep adem te halen en de toon te blijven ademen. Je legt ook uit: als je je handen omhoog beweegt, gaan ze luider zingen; je handen omlaag betekent zachter. Vervolgens zing je weer even de grondtoon voor de eerste groep die hem overnemen en aanhouden. De tweede groep valt in met de opnieuw voorgezongen terts, en de derde groep daarna met de kwint. Zing eventueel zelf het octaaf erop. Wauw! Hoe voel je je nu? Oké. En? Gonzen je hersenen nu? Want...

Een van de mooie dingen van zingen is, dat zingen je verbindt met je rechter hersenhelft. De rechter hersenhelft is verantwoordelijk voor onze intuïtie, ons voorstellingsvermogen en al onze creatieve functies. Het verbindt ons met een wereld aan mogelijkheden. De hersenen zijn als een batterij. De rechterkant laadt op en de linkerkant verbruikt de energie. Ons doel is dus om onze mentale batterij steeds weer op te laden. Maar, we leven in een wereld waar we voortdurend overladen worden met informatie, die we moeten verwerken en analyseren. We praten meer tegen doosjes en beeldschermen, dan we met elkaar praten. Daarom is het van fundamenteel belang om dat deel van ons menselijke wezens dat ons onderscheidt van machines, te voeden.

Liefde, mededogen, vriendelijkheid, luisteren, vastberadenheid. Tania heeft een theorie over dozen. We worden geboren in een klein doosje. We gaan naar huis en leven in een grote doos. We gaan naar school waar we vaak in  dozen (in NL: vakjes) leren denken. We gaan naar de supermarkt en komen naar buiten met een heleboel doosjes. We gaan naar ons werk en hebben een doosje in onze zak (onze mobiele telefoon), we hebben een scherm voor ons neus (onze computerdoos). We moeten die doos heel vaak aantikken. Als we de wereld verlaten, worden we weggedragen in een doos (kist). Juist. Toch ligt ons creatieve vermogen niet in die dozen/ vakjes, maar ertussen waar onze mind de ruimte heeft. Daar, in die ruimte, verbinden we ons liefdevol met anderen, gaan we de natuur in, en mediteren we bijvoorbeeld. Maar de allerbeste bezigheid om buiten die dozen (vakjes) te komen, is natuurlijk... zingen!

In de neurowetenschappen is aangetoond dat tijdens het zingen onze neurotransmitters andere, nieuwe verbindingen aanmaken en onze rechter hersenkwab activeren, endorfinen aanmaken die ons slimmer maken, gezonder, gelukkiger en creatiever. En het wordt nog veel mooier... Als we samen met anderen zingen is het effect vele malen groter! Recente studies onderzochten het gehalte van oxytocine (het hormoon dat verantwoordelijk is voor genot, liefde en verbinden) in een groep voor en na het zingen. En er was een duidelijke stijging meetbaar na het zingen.

Zingen verbetert de bloedstroom, zingen bevordert aanmaak van zenuwverbindingen, zingen maakt endorfinen vrij, zingen versterkt neuroplasticiteit, en zingen laat je auditieve cortex en je temporaal kwab gonzen. Zingen stimuleert de rechter hersenhelft. Door te zingen leer je makkelijker talen en andere vaardigheden. Zingen verhoogt de aanmaak van oxytocine en andere neurotransmitters. Zingen helpt de aanmaak van nieuwe zenuwbanen.

Verder internationaal wetenschappelijk onderzoek toont aan dat koorzang enorme psychologische voordelen heeft. Ook helpt het bij het genezen van een hersenbloeding, spraakgebrek, en depressie. Als je samen meerstemmige harmonieën zingt, krijgen we kippenvel, rillingen en versterken we niet alleen elkaars klank en ademen we samen, maar... recentelijk onderzoek heeft aangetoond dat onze harten tegelijk gaan slaan. Zingen is een super-drug... het is gratis, voor iedereen beschikbaar, we hebben allemaal een stem.
Andere theorieën denken dat onze hersenen zich ontwikkelden met muziek en zingen als een overlevingsmechanisme.

Voordat er regeringen en naties waren, zongen en dansten groepen en stammen samen om loyaliteit op te bouwen, en vijanden af te schrikken. Wie goed kon zingen overleefde.
(wordt vervolgd)